Thomas Weisbecker (1949 – 1972)
Thomas Weisbecker was een lid van de anarchistische extreemlinkse terreurorganisatie 2 Juni-Beweging. Hij is betrokken geweest bij verschillende misdrijven, waaronder de mishandeling van de journalist Horst Rieck. Kort na de oprichting van de 2 Juni-Beweging kwam Weisbecker in Augsburg tijdens een vuurgevecht met de politie om het leven.
Jeugd
Weisbecker werd op 24 februari 1949 geboren in Freiburg im Breisgau, in de deelstaat Baden-Württemberg. Zijn vader – een professor – was tijdens de Tweede Wereldoorlog door de nazi’s gevangengezet in het concentratiekamp Buchenwald, waar meer dan 56.545 mensen om het leven kwamen. In 1958 verhuisde het gezin Weisbecker naar Karlsruhe, waar Thomas naar de lagere school ging. Enkele jaren later – in 1962 – verhuisde hij met zijn ouders, broer Lutz en zus Verena naar Kiel. De middelbareschooltijd van Thomas verliep stroef. Hij kwam in conflict met de schoolleiding en werd van het gymnasium gestuurd. Begin 1967 werd hij ondergebracht bij familieleden in de buurt van Karlsruhe, waar hij zich inschreef bij het Bismarck-Gymnasium. Tijdens de vakanties kwam hij terug bij zijn familie in Kiel, met allerlei nieuwe politieke ideeën en ervaringen. Samen met zijn zus Verena was hij betrokken bij de ontwikkeling en activiteiten van het ‘Aktiecentrum voor Onafhankelijke Socialistische Studenten’, een antiautoritaire socialistische studentenbeweging.
Thuiscampagne
In Karlsruhe woonde Weisbecker een tijdje in het antiautoritaire jeugdhuis ‘Roter Turm’. In 1968 behaalde Thomas Weisbecker zijn middelbareschooldiploma en vertrok hij naar Frankfurt om te gaan studeren. Daar werd zijn politieke activisme nog verder gevoed. Zo raakte hij betrokken bij de zogenaamde ‘Thuiscampagne’, die zich richtte op de strijd voor het recht op een zelf bepaald leven. Deze campagne was opgezet door leden van de buitenparlementaire oppositie (APO) en was een poging om aandacht te vragen voor de belabberde omstandigheden in West-Duitse jeugdinstellingen en het welzijnsonderwijs. De campagne maakte deel uit van een zogenaamde marginale groepsstrategie die gericht was op het creëren van een sociaal revolutionair bewustzijn, onder gemarginaliseerde groepen en kansarmen in de Bondsrepubliek.
Berlin Blues
Weisbecker maakte zijn studie niet af. Om aan de dienstplicht te ontkomen verhuisde hij naar West-Berlijn, waar hij in aanraking kwam met de links-radicale scene. In deze periode ontmoette hij de anarchisten Michael Baumann, Norbert Kröcher, Gabriele Tiedemann, Bernhard Braun, Ronald Fritzsch, Ralf Reinders, maar ook Dieter Kunzelmann, de oprichter van de politiek gemotiveerde woongemeenschap ‘Kommune 1’. Samen maakten ze deel uit van de zogenaamde ‘Hasj-rebellen’ en vormden ze een ondergrondse beweging die bekend stond als de ‘Berlin Blues’. Ook zijn oude schoolvriend Georg von Rauch was betrokken bij de Berlin Blues. De Hasj-rebellen protesteerden vooral tegen het strenge drugsbeleid in West-Berlijn. Bijna dagelijks voerde de politie drugsinvallen uit in woningen en cafés in de stad. Daarbij werden talloze jongeren opgepakt en vastgezet.
Tupamaros West-Berlijn
Eind 1969 richtte Dieter Kunzelmann de marxistische terreurgroep Tupamaros West-Berlijn (TW) op. TW had als voornaamste doel het creëren van een revolutionair klassenbewustzijn, bij de West-Duitse bevolking. Daarnaast wilde de terreurgroep ook daadwerkelijk een geïntensiveerde klassenstrijd tot stand brengen in de grote steden in de Bondsrepubliek. Kunzelmann was van mening dat dat niet kon met vreedzame middelen en vond dat het gebruik van geweld noodzakelijk was, om de bestaande machtsstructuren binnen de West-Duitse samenleving te veranderen. De strategie van TW richtte zich vooral op het mobiliseren van gemarginaliseerde groepen, die niet in het heersende kapitalistische systeem waren geïntegreerd. TW probeerde onder meer kansarme jongeren te werven in Beierse jeugdinstellingen.
Aanval op Horst Rieck
Tussen 1969 en 1970 pleegde TW verschillende bomaanslagen en brandstichtingen. Thomas Weisbecker nam deel aan verschillende gewelddadige protestacties tegen de oorlog in Vietnam, maar ook aan acties tegen justitiële instellingen, gemeentehuizen, banken, mediabedrijven, consulaten en het warenhuis KaDeWe. In februari 1970 gingen Thomas Weisbecker, Georg von Rauch, Michael Baumann, Hans-Peter Knoll en Anne-Katrin Bruhns naar het appartement van de journalist Horst Rieck. Eenmaal daar aangekomen sloegen ze hem volledig in elkaar. De actie was een vergelding voor een negatief artikel over Tupamaros West-Berlijn, dat Horst Rieck in het West-Duitse weekblad Quick zou hebben geschreven. In het artikel werden de terreuracties krachtig veroordeeld. Op 2 februari 1970 werden Weisbecker en de andere links-radicalen gearresteerd en beschuldigd van mishandeling, dwang en poging tot diefstal. In de zomer van 1970 – amper 8 maanden na de oprichting – werd TW alweer ontbonden.
Voor de rechter
Op 8 juli 1971 werden Thomas Weisbecker, Michael Baumann en Georg von Rauch voor de rechter gebracht, om zich te verantwoorden voor de aanval op Horst Rieck. De hoorzitting werd echter uitgesteld tot 16 juli 1971 vanwege verdere verzoeken om bewijs. De rechtbank ging akkoord met het verzoek van Weisbeckers en Baumanns advocaten, om hen vrijstelling van hechtenis te verlenen. Georg von Rauch moest wegens een aantal andere misdrijven terug naar de gevangenis. Thomas Weisbecker en Georg von Rauch leken een beetje op elkaar en dat zorgde voor verwarring in de rechtszaal. Toen de rechter Michael Baumann en Thomas Weisbecker verzocht om de rechtszaal te verlaten, werd er een wisseltruc opgevoerd. In plaats van Weisbecker liep Georg von Rauch samen met Baumann de zaal uit. Niemand had iets in de gaten, totdat Weisbecker in zijn cel zijn ware identiteit bekend maakte. Weisbecker werd vrijgelaten, maar de volgende dag werd er alsnog een arrestatiebevel tegen hem uitgevaardigd, voor het verlenen van hulp bij een ontsnapping van een gevangene. Vervolgens dook Weisbecker onder. In het najaar van 1971 sloot Weisbecker zich met zijn vriendin Angela Luther aan bij de RAF.
2 Juni-Beweging
De voortvluchtige Georg von Rauch werd op 4 december 1971 doodgeschoten door de politie, toen hij samen met Michael Baumann, Heinz Brockmann en Hans-Peter Knoll een gestolen auto verplaatste. Het voertuig werd op dat moment al een tijdje door de politie in de gaten gehouden. Toen agenten hem wilde arresteren trok Von Rauch zijn wapen en opende hij het vuur. Daarop schoot de politie terug. Een van de kogels raakte Von Rauch in het hoofd, waardoor hij stierf. Kort na zijn dood richtte Michael Baumann de terreurgroep 2 Juni-Beweging op. Thomas Weisbecker en tal van andere links-radicalen sloten zich bij de nieuwe terreurorganisatie aan. Op 2 februari 1972 planden de terroristen een aanslag op de Britse jachtclub in Berlijn en plaatsten ze bommen onder een aantal auto’s met Britse kentekenplaten. Bij deze aanslagen kwam de 66-jarige botenbouwer Erwin Beelitz om het leven. De terreuracties waren een vergelding voor de gebeurtenissen tijdens ‘Bloody Sunday’, die een paar dagen daarvoor hadden plaatsgevonden in Noord-Ierland.
Overlijden
Een maand later – op 2 maart 1972 – verliet Thomas Weisbecker samen met de links-radicale Carmen Roll een woning aan de Georgenstrasse in Augsburg. Het tweetal wist echter niet dat de woning al enige tijd door de politie werd geobserveerd. Ze reden in een gestolen auto naar het centrum van Augsburg, terwijl ze onopvallend door de politie werden gevolgd. Weisbecker en Roll gingen een hotel binnen, maar kwamen een paar minuten later alweer naar buiten. Op het moment dat de agenten het duo wilde arresteren, zou de 23-jarige Weisbecker zijn vuurwapen hebben getrokken. Daarop schoot de politie hem neer. Een kogel trof hem in het hart, waardoor hij overleed. Na de dood van Weisbecker diende zijn moeder een aanklacht in, op verdenking van dood door schuld door de politie. De prejudiciële procedure van het OM van Augsburg werd op 28 augustus 1972 echter stopgezet. De 2 Juni-Beweging zou in de jaren daarna nog tal van aanslagen, moorden, bankovervallen en ontvoeringen plegen. In 1980 werd de terreurbeweging opgeheven.
Lees ook:
Een volledig overzicht van RAF-terroristen