Marianne Herzog (1939)
Marianne Herzog is een voormalige terroriste van de terreurorganisatie Rote Armee Fraktion (RAF). Ze behoorde tot de zogenaamde eerste generatie RAF-leden. Tijdens haar lidmaatschap zou ze een relatief onbeduidende rol hebben gespeeld. Eind 1971 werd ze door de politie gearresteerd en opgesloten in de gevangenis, geïsoleerd van andere gevangenen. Vanwege gezondheidsproblemen werd ze vervroegd vrijgelaten.
Vriendschap met Ulrike Meinhof
Vriendschap met Ulrike Meinhof
Voordat Marianne Herzog bij de RAF kwam, was ze vooral actief op het gebied van vrouwenrechten en organiseerde ze vrouwenbijeenkomsten. Deze bijeenkomsten waren gerelateerd aan de Socialistische Duitse Studentenbond (SDS). Marianne Herzog was goed bevriend met Ulrike Meinhof en was al snel na de oprichting van de Rote Armee Fraktion bij de organisatie betrokken.
Kommune 2
Ze had een relatie met RAF-lid Jan-Carl Raspe die ze had leren kennen bij de politiek gemotiveerde woongemeenschap ‘Kommune 2’ in Berlijn-Charlottenburg. De woning van Herzog deed regelmatig dienst als ontmoetingsplek voor RAF-leden. De rol die Herzog heeft gespeeld binnen de terreurorganisatie was minimaal, want in het voorjaar van 1971 (dus nog voor de grote aanslagen) verliet Marianne Herzog de Rote Armee Fraktion alweer. Op 3 december van datzelfde jaar werd ze opgepakt en vastgezet in de gevangenis. Niet veel later werd ze om gezondheidsredenen weer vrijgelaten.
Mei-offensief
Voor haar vriend Jan-Carl Raspe verliep het anders. Hij was betrokken bij een reeks bomaanslagen, bankovervallen en inbraken, tijdens het zogenaamde Mei-offensief. Op 1 juni 1972 werd hij gearresteerd en uiteindelijk veroordeeld tot levenslang. Op 18 oktober 1977 werd Raspe dood aangetroffen in zijn cel. Ook andere RAF-leden waaronder Andreas Baader en Gudrun Ensslin werden op hetzelfde moment dood gevonden door de cipiers. Volgens de officiële lezing zouden ze zelfmoord hebben gepleegd, maar dat is door sommige mensen – waaronder de Nederlandse advocaat Pieter Bakker Schut en de Duitse publicist Helge Lehmann – altijd in twijfel getrokken.
Verlies je honger niet
In haar latere leven werkte Marianne Herzog als journaliste en schreef ze verschillende boeken. In 1980 publiceerde Marianne Herzog het boek ‘Verlies je honger niet’. Hierin beschrijft ze haar ervaringen in de gevangenis. Ze vertelt onder meer over de slechte omstandigheden en de strenge isolatie waarin de RAF-gevangenen zaten en de onmogelijkheid om met andere gedetineerden in contact te komen. Daarnaast beschrijft ze de gezichten van de bewakers wanneer ze naar de hoog ommuurde binnenplaats werd gebracht om te luchten. Volgens Herzog werden er verschillende tactieken toegepast om RAF-gevangenen psychologisch te vernietigen en werden ze dagelijks op tal van manieren vernederd. Alles zou er destijds op zijn gericht om hun politieke identiteit te breken.
Lees ook:
Een volledig overzicht van RAF-terroristen