Manuela Happe (1956)
Manuela Happe is een voormalige terroriste van de terreurorganisatie Rote Armee Fraktion (RAF). Ze behoorde tot de zogenaamde derde generatie RAF-leden. Ze werd veroordeeld voor betrokkenheid bij de voorbereidingen van een moordaanslag op rechter Klaus Knospe en lidmaatschap van een criminele organisatie. In 1984 werd ze opgepakt. Na 11 jaar in gevangenschap te hebben doorgebracht, werd ze in 1995 voorwaardelijk vrijgelaten.
Aansluiting bij de RAF
In de West-Berlijnse krakersscene leerde Manuela Happe de links-radicale Eva Haule kennen, die gevangenen van zowel de Rote Armee Fraktion als de terreurorganisatie 2 Juni-Beweging verzorgde. In de zomer van 1982 sloot Happe zich actief aan bij de RAF. Op 22 juni 1984 werd ze in Deizisau (Baden-Württemberg) gearresteerd tijdens een politiepatrouille. Toen agenten haar wilde controleren trok Happe een pistool en opende het vuur op de dienders. Ze kon echter worden overmeesterd en in de boeien worden geslagen.
Klaus Knospe
De West-Duitse autoriteiten vermoedden dat Happe van plan was om een moordaanslag te plegen op rechter Klaus Knospe. Deze rechter van de hogere regionale rechtbank in Stuttgart woonde in Deizisau en behandelde het strafproces tegen de RAF-terroristen Christian Klar en Brigitte Mohnhaupt. Na haar arrestatie werd Manuela Happe overgebracht naar de zwaarbeveiligde vleugel van de Stammheim-gevangenis in Stuttgart. Ze werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van 15 jaar voor poging tot moord en lidmaatschap van een terroristische organisatie. In 1989 werd ze overgebracht naar de gevangenis in Aichach (Beieren).
Illegaal informatiesysteem
In maart 1990 werden er tijdens een routinecontrole in de cel van Manuela Happe meer dan 50 strak opgerolde stukjes papier gevonden in een wasmand. Dit was een bewijs dat ook de RAF-gevangenen van de derde generatie (net zoals de eerste generatie RAF-gevangenen) een illegaal informatiesysteem hadden opgezet. De teksten op de papiertjes waren getikt met de typemachine van de terroriste Eva Haule (die ook in detentie zat). Van 27 juli tot 3 augustus 1994 nam Manuela Happe deel aan een collectieve hongerstaking van RAF-gevangenen, om de onmiddellijke vrijlating af te dwingen van het RAF-lid Irmgard Möller, die op dat moment al ruim 22 jaar vastzat.
Vrijlating
Begin 1995 vroeg Manuela Happe om haar vrijlating. De gevangenisdirectie verzette zich niet tegen dit verzoek, omdat deze van oordeel was dat er een gunstige sociale prognose was voor een terugkeer naar de samenleving. En hoewel Happe beloofde om de gewapende strijd niet meer te hervatten, nam ze nooit openlijk en expliciet afstand van de RAF. Op 25 april 1995 werd Manuela Happe voorwaardelijk vrijgelaten. Ze had op dat moment bijna 11 jaar vastgezeten.
Lees ook:
Een volledig overzicht van RAF-terroristen