Faciliteren van schuilplaatsen
Edelgard G. is een voormalige linkse activiste die de terreurorganisatie Rote Armee Fraktion (RAF) ondersteunde bij het faciliteren van schuilplaatsen, waar de ondergrondse terroristen zich konden verschansen. Al vrij snel nadat ze zich bij de RAF had aangesloten wilde ze de groep alweer verlaten. Toen de andere RAF-leden erachter kwamen dat ze bij de politie een aantal verklaringen over de organisatie had afgelegd, werd Edelgard G. door hen overgoten met teer. Na deze intimidatie gaf ze geen informatie meer aan de politie, uit angst om door de RAF te worden geliquideerd.
Hand- en spandiensten
De 27-jarig Edelgard G. was een gescheiden moeder die zorgde voor haar 5-jarige zoontje. Ze ondersteunde de RAF met verschillende hand- en spandiensten. Ze hielp met het zoeken naar appartementen waar RAF-leden konden onderduiken en bezocht RAF-leden die vastzaten in de gevangenis. Daarbij werd ze geholpen door haar vriendin Katharina Hammerschmidt. Zelf wilde Edelgard G. niet onderduiken, omdat ze bezorgd was voor de gevolgen voor haar kind. Dit in tegenstelling tot Gudrun Ensslin die haar eigen zoontje wel in de steek had gelaten, voor de revolutionaire gewapende strijd van de Rote Armee Fraktion. Na een tijdje vonden Edelgard G. en Hammerschmidt het steeds lastiger worden om werkzaamheden voor de terreurgroep uit te voeren. De appartementen die ze vonden bleken vaak niet goed genoeg om te dienen als schuilplaats en Katharina kreeg steeds meer twijfels over het ondergrondse bestaan.
Verklaringen tegen de RAF
Begin november 1971 wilde Edelgard stoppen met haar ondersteuningsactiviteiten voor de RAF. Een paar weken later haalde ze haar zoontje van de kinderopvang en reed met hem richting huis. Eenmaal thuis aangekomen zag ze dat er voor haar woning een heleboel politie aanwezig was. Ze parkeerde haar auto en stapte uit. Een van de buren vertelde haar dat de politie in haar appartement op zoek was naar wapens. Edelgard droeg haar zoontje over aan de buurman en rende weg. Toen ze aankwam bij het ‘Socialistische Advocaten Collectief’ ging ze op zoek naar haar advocaat. Samen met hem ging ze terug naar het appartementencomplex. Daar aangekomen werd Edelgard direct aangehouden. De politie maakte haar duidelijk dat ze haar zoontje niet meer zou zien, als ze niet precies zou vertellen wat ze over de RAF en de terroristische activiteiten wist. Drie weken later legde ze een verklaring af en werd ze herenigd met haar kind.
Afschrikwekkende foto
De verklaringen die Edelgard G. bij de politie had afgelegd, werden haar door de RAF niet in dank afgenomen. Op 27 maart 1972 kwam er een anonieme brief binnen bij het Duitse persagentschap in Berlijn. In de enveloppe zat een afschrikwekkende foto van een vrouw die iets voorover gebukt stond en was overgoten met een zwarte vloeibare substantie. Er zat ook een briefje bij waarop stond: ‘Dit is Edelgard G., die samenwerkt met de moord-varkens. Lang leve de RAF!’ Medewerkers van het persagentschap overhandigde de foto en de brief aan de politie, die zich vervolgens naar de woning van Edelgard begaven. Ze confronteerde haar met de foto en vroegen haar wat dit te betekenen had. Ze vertelde de politieagenten dat ze al had verwacht dat deze foto de komende dagen zou worden gepubliceerd.
Angst
Toen de agenten haar vroegen waar de enveloppe vandaan kwam schudde ze haar hoofd. ‘Is de foto geretoucheerd?’ vroeg een van de dienders haars. Ook hier gaf ze geen reactie op. Wel begon ze hevig te beven. Ze was duidelijk zeer angstig. Hieruit maakte de politie op dat de foto niet was bewerkt, maar dat Edelgard wel degelijk was overgoten met teer. Echter bleef ze zwijgen en was ze niet bereid om nog informatie te delen over de daders, de locatie en de datum, waarop deze intimiderende actie had plaatsgevonden. Ze vreesde dat de RAF een dergelijke actie nogmaals zou kunnen uitvoeren, of dat haar nog iets veel ergers te wachten zou staan. Een wraakactie waarbij haar leven weleens ernstig in gevaar zou kunnen komen. De politie realiseerde zich dat Edelgard ook in de nabije toekomst niet meer bereid zou zijn om te getuigen in processen tegen de Rote Armee Fraktion.
Lees ook:
Een volledig overzicht van RAF-terroristen